باقی ماندن در دام چه سودی دارد؟
آیا با بد بیاری خود کنار می آیی؟
آیا نیرویت را برای آزمودن دوباره گرد می آوری.
آیا بد بیاری خود را به نمایش میگذاری و برای خود تاسف میخوری؟
آیا از وضعیت اندوه بار خود به عنوان دلیلی موجه برای گله مندی در نزد دیگران استفاده میکنید؟
آیا به خاطر دیگری میخواهی بازنده باشی؟
تصور میکنی آن شخص متوجه میشود؟
شاید باید در این دام بمانی تا خود را متقاعد سازی که لازم است کاری که در این باره انجام دهی .
قصد داری چقدر رنج بکشی؟
فکر میکنی چقدر شایسته مجازات هستی؟
هنگامی که که فکر میکنی برای حرکت به جلو آماده ای بگو که:
هیچ دلبستگی به گذشته ندارم.
گذشته در پس من قرار دارد .
در ساحلی دور دست.
هیچ دلبستگی به دنیا ندارم.
بر فرازش پرواز میکنم.
تمامی پای بندها را رها میکنم تا پای بند خود شوم.
با داشتن خود ایمن هستم.من آزادم.
خیلی قشنگه رها بودن وازادی وحرکت ونداشتن دلبستگی به گذشته ( متن قشنگی بود ـ)